Domaine Pascal Cotat

In de zomer van 2024 ben ik een paar dagen in Sancerre. Natuurlijk om de wijnen van Domaine Bernard Fleuriet beter te leren kennen, maar ook om mijn kennis van Sancerre te verbreden.
Via de importeurs maak ik afspraken bij Domaine Vacheron, Vincent Pinard en Gérard Boulay. Thibaut Boulay (wijnboer én historicus) schreef samen met een geoloog een boek over Sancerre: Les terroirs Sancerrois, Un héritage géologique, culturel et immatériel. In Sancerre zijn geen premiers of grands crus, terwijl sommige percelen wel dat niveau hebben en al vroeg in de geschiedenis werden geroemd. In het boek wordt uitgelegd hoe de bodemsoorten – kimmeridgien, silex, caillottes en griottes – zijn ontstaan, en waar je ze kunt vinden. Per dorp is er een wandeling langs de belangrijkste percelen. Een aanrader.

Ik logeer in Vauvise in de Chambre d’Hôte van de familie Fleuriet. ’s Avonds raak ik met broer Benoît aan de praat. Hij vertelt dat hij al jaren verantwoordelijk is voor de wijngaarden en deels voor de vinificatie van Domaine Pascal Cotat. Een bezoekje kan hij zo regelen. De volgende dag sta ik al in de kelder bij Pascal. Ik proef de jaargang 2023 die net gebotteld is. Later schuift zijn vrouw aan en wordt zelfs hun dochter, die in Nederland studeert, gebeld. Reuzegezellig! Ik mag een paar flessen kopen en rijd met een glimlach terug naar Vauvise. Benoît legt later uit dat de familie van plan is het domein te kopen voor zoon Aymeric. Daardoor komen er wellicht ook een paar doosjes voor Vinoblesse beschikbaar. Zo kunnen we dit jaar voor het eerst de jaargang 2024 van Pascal Cotat aanbieden. Uiteraard in overleg met de importeur.

Deze zomer proefde ik samen met Benoît de nieuwe oogst. Het werk in wijngaard en kelder is onveranderd en de stijl van de wijnen blijft hetzelfde. De wijnen van Pascal Cotat staan bekend als krachtig, geconcentreerd, rijk en zeer lang houdbaar. Hij oogst handmatig en later dan veel collega’s, waardoor de druiven extra rijp worden. De fermentatie gebeurt met inheemse gisten in oude demi-muids en tonneaux. De wijnen worden niet gefilterd of geklaard. Pascal werkt biologisch en houdt rekening met de maancyclus. De Fleuriets hebben inmiddels ook het biologisch certificaat aangevraagd en werken biodynamisch.

De wijngaarden liggen op de Kimmeridgian kalkplateaus (“terres blanches”), met dunne kalkrijke lagen die vergelijkbaar zijn met Chablis. Dit geeft de wijnen hun uitgesproken minerale en energieke karakter. De stokken zijn oud – vaak 60 jaar, soms meer dan 100 – met daarnaast wat jonge aanplant. Pascal maakt twee parcellaires: La Grande Côte bij Amigny en Les Monts Damnés bij Chavignol. We moeten de wijnen nog beter leren kennen, maar beide zijn krachtig en mineraal; La Grande Côte meer floraal, Monts Damnés, krachtiger en breder. Een pdf van de wijngaarden kunt u hier bekijken.