Catalunya
Eigenwijs Spanje: Catalunya
Het Noordoosten, vanuit Perpignan gezien nét aan de andere kant van de Pyreneeën, eindigend even voorbij Tarragona. Een streek van bergen en zee, die in de loop der tijd nogal wat vreemde snuiters over de vloer heeft gehad…. Indringers zoals Grieken, Romeinen, Vandalen, Goten en Arabieren. Immigranten uit Frankrijk, Italië, Andalusië….
De Catalanen hebben er een prettig soort mondaine, veelzijdige eigenwijsheid aan over gehouden, ze staan open voor alles en iedereen, maar ze hechten wel aan eigen tradities, eigen taal en autonomie. Stralend middelpunt is natuurlijk Barcelona. De bekendste wijndistricten zijn Penedès (cava’s, de wijnen van Torres) en sinds een jaar of wat: Priorat (krachtige en buitensporig prijzige rode wijnen). Maar ook in Terra Alta, Empordà-Costa Brava en Conters dels Segre bijvoorbeeld wordt aan de weg getimmerd. Voordelen: grond en dus de wijnen (en vice versa) zijn er nog betaalbaar, de jonge wijnboeren vaak erg gedreven, wetend dat ze alleen met kwaliteit hun wijnen op de kaart kunnen zetten… Op slobberwijnen zit niemand te wachten.
Empordà-Costa Brava
Het Noordoosten van het Noordoosten… Het waren nu eens niet Romeinen, maar Grieken die zich er in de 5e eeuw voor Chr als sailing winemakers aandienden. Het gebied is een voortzetting van de Franse Roussillon aan de gene zijde van de Pyreneeën. Ooit behoorden ze tot hetzelfde grote Catalunya. Ook leisteen (zoals in Banyuls) en veel kalk hier in de bodem, zeker in de hogere en noordelijke wijngaarden. Dezelfde druiven zijn geworteld garnacha (grenache), cari_ena (carignan) en meer recentelijk syrah. Verrassend is dat de cabernet-sauvigon het hier in tegenstelling tot in het Franse Zuiden, uitstekend doet. Het klimaat is mediterraan, maar temperaturen lopen niet te hoog op, dankzij de nimmer aflatende winden (acht soorten!), de koude Tramontana voorop. De laatste is hét natuurlijke beschermingsmiddel tegen rot en schimmels in de wijngaarden. Voorheen bracht het gebied vooral rosado’s (rosé’s) voort, veelal afkomstig van de hier dominerende coöperaties. Ook (al dan niet à la banyuls versterkte) zoete wijnen van de garnacha behoren tot de traditionele specialiteiten. Nieuw elan ontstaat hier pas eind jaren negentig, met baanbrekende, eigenzinnige, al dan niet houtgerijpte rode en droge witte wijnen. Die van Vinyes dels Aspres illustreren dat: Spaans temperament, Franse finesse…
