Domaine Ganevat verkocht

November 2021

Het gonsde al maanden van geruchten, levende legende Jean-François Ganevat zou zijn domein aan ‘de Russen’ hebben verkocht. Wanneer we in juni bij hem logeren, komt de bevestiging in een lang en intiem – we horen tot de klanten van het eerste uur- gesprek waarin hij zijn (vele) beweegredenen uiteenzet. We beloven het voor ons te houden tot een en ander officieel zal zijn. Op 1 september is het zover: het contract van overdracht wordt getekend. In een groot interview in La Revue du Vin de France van november licht hij zijn beslissing toe….

Waarom? Belangrijkste reden, voorlopig geen opvolging… Jean-François is nu 52 maar wil zijn creatie, zijn oeuvre op tijd veilig stellen, zijn unieke savoir-faire doorgeven, dat kost jaren. Dochter Florine (32) woont in de Bourgogne en is niet geïnteresseerd, zoontje Antide (8) is te jong. ‘Mocht me nu iets overkomen (nb na legionellabesmetting zes jaar geleden kwakkelt JF nog altijd met zijn gezondheid, de energie van daarvoor is nooit meer teruggekomen), dan zou alles – behalve de wijngaarden –met mij verdwijnen. Dat wil ik mijn vrouw en kind niet aandoen. Bovendien blijft na de overname iedereen die op de loonlijst staat (20 man/vrouw!) gewoon in dienst, maar hoef ik er niet langer de verantwoordelijkheid voor dragen.’ Daarbij is het met de klimaatsverandering en opeenvolging van kleine oogsten bijna onmogelijk geworden alle vaste lasten zelf te dragen.

Wat is er verkocht? Alles, wijngaarden, kelder(s), de négoce (handelsbedrijf) dat hij met zus Anne had, en alle (veelal) ongebottelde wijnen, dus wit oogst 2018, 2019, 2020, rood 2020….dat de komende jaren beetje bij beetje op de markt zal komen, en de naam van het domein natuurlijk.

Aan wie? Aan Alexander Pumpyansky , een in Genève wonende wijnliefhebber en -kenner, die sinds 2008 ook al eigenaar is van beroemde Prieuré Saint-Jean de Bébian in de Languedoc en daar alles biodynamisch heeft geherstructureerd. Andere wijnboeren in de Jura hoeven niet bang te zijn, bezweert J-F. ‘Alexander is niet van plan hier nog meer wijngaarden te kopen. Ik heb de prijs voor de wijngaarden normaal gehouden: 48.000/hectare, dat is niets vergeleken met die in de Bourgogne (nb voor een hectare ‘gewone’ Chablis betaal je 200.000, voor een premier cru een veelvoud), en ook niets gezien de kwaliteit van de wijnen die daar vandaan komen. Dus ook daar hoeven collega-boeren niet van wakker te liggen, de grondprijzen worden niet opgedreven. Doorslaggevend was dat Alexander vroeg vooral niets te veranderen in mijn werkwijze en me daar daarin ook helemaal vrij zal laten.’

Rol in de toekomst?

‘Ik blijf gewoon als consultant de wijnen maken, al die speciale cuvées ken ik alleen natuurlijk, maar dan in vrijheid, zonder stress. Ik blijf ook het werk in de wijngaarden superviseren, alleen niet langer als baas, niet meer verantwoordelijk voor al het personeel en de organisatie, in feite worden mijn zus Anne en haar dochter Clémence die in dienst blijven straks mijn bazen… Het verschaft me vrijheid, ik vertrek echt niet met het geld om ergens aan het strand te gaan liggen. Mijn wortels liggen hier. Maar het lijkt me heel leuk om ooit (ook) nog eens elders wijn te maken….

In de brief die hij vorige week bij het aanbod voor voorjaar 2022 (hou de site in de gaten..!)aan zijn importeurs stuurde, schrijft Jean-François:

Chers amis, rien ne va changer en pratique, la passion est intacte, mais à 52 ans, c’est l’occasion pour moi de me concentrer sur ce que j’aime faire: vinifier! Me libérer l’esprit et qui sait, m’ouvrir à d’autres opportunités, telles que celle de vinifier dans d’autres régions. Ce projet est surtout pour moi la plus belle des manières d’assurer la transmission du travail familial à une personne en qui j’ai pleinement confiance. Jean-François

Het hele interview in La Revue du Vin de France : https://www.larvf.com/jean-francois-ganevat-c-est-un-tournant-de-ma-vie,4773362.asp